Terapia miofunkcjonalna
Terapia miofunkcjonalna nazywana również mioterapią, to jedna z form oddziaływania terapeutycznego. Traktowana jest jako usprawnianie mięśni mimicznych, mające na celu przeciwdziałanie zaburzeniom układu oralnego (działania profilaktyczne) lub usuwanie tych zaburzeń. Pod pojęciem zaburzeń miofunkcjonalnych kryją się przede wszystkim nieprawidłowe wzorce połykania, które warunkuje nieprawidłową pracę języka, a to przekłada się na skuteczność leczenia ortodontycznego. Pacjent, który prezentuje objawy zaburzeń miofunkcjonalnych, powinien zostać objęty wielospecjalistyczną diagnostyką oprócz diagnozy logopedycznej, w zależności od objawów powinien zostać przebadany przez fizjoterapeutę, laryngologa, ortodontę, dentystę, chirurga szczękowego czy osteopatę. Tylko holistyczna i regularna praca terapeutyczna gwarantuje skuteczność terapii.
Wskazania do terapii miofunkcjonalnej:
- Nieprawidłowy wzorzec połykania
- Nieprawidłowa pozycja spoczynkowa języka
- Nieprawidłowa pozycja spoczynkowa warg
- Nieprawidłowy tor oddechowy
- Zaburzona równowaga w pracy mięśni twarzy
- Dysfunkcje i dystonia w obszarze ustno – twarzowym
- Wybiórczość pokarmowa
- Bruksizm
- Ślinienie
- Wady zgryzu
- Nieprawidłowa artykulacja
- Parafunkcje w obrębie narządu żucia
Celem terapii jest:
- Wypracowanie prawidłowego sposobu połykania
- Wypracowanie prawidłowego toru oddechowego
- Wypracowanie prawidłowej pozycji spoczynkowej języka i warg
- Wypracowanie prawidłowego napięcia mięśni twarzy
- Wypracowanie prawidłowych funkcji w obszarze ustno – twarzowym